Zihin Haritaları Tekniği ile Çalışmanın Yararları

Yazarlar: Paul Farrand, Fearzana Hussain ve Enid Hennessy
Başlık: ‘Zihin Haritaları’ çalışma tekniğinin yararı
Yayın: Medical Education, Vol. 36 (5), pp 426-431

Amaç

Bu bilimsel makale, yazılı bilgilerin tam olarak hatırlanmasını geliştirmek amacıyla Zihin Haritaları Tekniğinin kullanılmasının etkililiğini incelemektedir. Bir çalışma tekniği olarak Zihin Haritalandırmaya odaklanmaktadır. Makale aynı zamanda Zihin Haritalandırmanın daha geleneksel tekniklerdeki çoğu sınırları aşıp aşmadığını ele almaktadır.
 

Açıklama

İkinci ve üçüncü sınıftaki 50 tıp üniversitesi öğrencisi, kendilerine 600 kelimelik bir pasajdan oluşan bilimsel bir metin ve metne dayalı üç kısa testin verildiği bir araştırmaya katılmıştır. İlk testin amacı temel verilerin oluşturulmasıdır ve ardından öğrenciler, yarısı bir ‘Zihin Haritaları’ grubuna, diğer yarısı ise ‘kendileri tarafından seçilen bir araştırma tekniği’ grubuna olmak üzere rastgele iki gruba ayrılmıştır. 30 dakikalık bir süreden sonra her iki gruba tekrardan metin verilmiş ve kendi özel gruplarına bağlı olarak materyali öğrenmeleri için kendilerinden Zihin Haritaları veya kendi çalışma tekniklerini kullanmaları istenmiştir. Zihin Haritaları grubu, 30 dakikalık süre boyunca teknik konusunda eğitilmiştir. Öğrencilere kısa bir dikkat dağıtma işinin ardından ikinci bir test verilmiştir. Bir hafta sonra öğrenciler, her iki tekniğinin uzun süreli hafıza üzerindeki etkisinin değerlendirilmesinde kullanılan üçüncü bir teste tabi tutulmuştur. Ayrıca motivasyon da test edilmiştir.
 

Önemli Sonuçlar

Birinci teste kıyasla ikinci testte tüm malzemenin hatırlanması açısından her iki grupta belirgin bir gelişme görülmüştür. Bununla birlikte sadece Zihin Haritaları grubu bir haftadan sonra gelişimini sürdürebilmiştir (Zihin Haritaları grubu ilk teste oranla %10’luk bir artış kaydederken tercihli çalışma yöntemlerini benimseyen grup ise %6’lık bir gelişme sergilemiştir). Bu durum Zihin Haritaları tekniğinin, bu tıp öğrencilerinin fiili bilgilerine ait geçmiş hafızalarını geliştirdiğini öne sürmektedir. Ancak, muhtemelen öğrencilerin çalışma aracı olarak neyin bir hafıza stratejisi olarak kullanılacağını düşünme konusundaki isteksizliklerinden dolayı motivasyonun kendilerince seçilen grupta Zihin Haritaları grubuna kıyasla daha yüksek olduğu görülmüştür. Araştırmacılar, Zihin Haritaları grubundaki gelişmenin tekniği kullanma açısından motivasyonu olanlarda %13 daha fazla olduğunu farz etmektedir.
 

Sonuç

Yazarlar, “Zihin Haritalarının yazılı materyallere uygulandığında etkili bir teknik sunduğu” ve daha iyi hafıza düzeni açısından “daha derin bir işleme düzeyini teşvik ettiği” sonucuna varmıştır. Dolayısıyla Zihin Haritalarının tıp müfredatında artan kullanımı hoş karşılanmalıdır. Uyarıcı bir notta, Zihin Haritaları genel açıdan bir çalışma tekniği olarak benimsenmeden önce kullanıcılar arasında motivasyonun geliştirilmesine yönelik çaba sarf edilmesi önerilmektedir. Yazarlar, öğrencilerin diğer geleneksel çalışma tekniklerinden ziyade bu yaklaşımı benimseme konusunda istekli olması için etkili eğitimin sağlanmasını önermektedirler.